Պատրաստեց՝ ՇՈՒՇԻԿ ՄԱՒԻՍԱԳԱԼԵԱՆ
Երբ շուկայ կ՛երթանք` պտուղ կամ բանջարեղէն գնելու, յաճախ կը տարուինք վաճառողին խօսքերով, մինչեւ անգամ կը վստահինք, որ ան ընտրէ մեր փոխարէն ու տեղաւորէ տոպրակին մէջ: Բայց դժբախտաբար երբեմն մեր անտեղի վստահութիւնը կը դաւաճանէ մեզ… Այսուհետեւ նման անհաճոյ կացութիւններու չմատնուելու համար հետեւինք յօդուածին մատնանշումներուն եւ օգտակար թելադրանքներուն:
Սմբուկ
Առողջ սմբուկը պէտք է ունենայ սահուն, փայլուն եւ սրճագոյն բիծերէ զերծ կեղեւ: Կեղեւին գոյնը պէտք է ըլլայ ո՛չ շատ բաց եւ ոչ ալ մութ մանիշակագոյն:
Կանկառ
Ընտրել միագոյն, առողջ, կանաչ կամ մանիշակագոյն կանկառներ` առանց բիծերու: Ձեռքին մէջ կանկառը պէտք է ըլլայ ծանր, ամուր, իսկ տերեւները` կոտրտուող: Փափուկ, բծաւոր տերեւներով կանկառը չի կրնար թարմ ըլլալ:
Անանաս
Անանասին արտաքին տեսքէն չխաբուիլ: Անիկա դուրսէն կրնայ կանաչի զարնել, բայց հիւթեղ եւ հասուն ըլլալ: Իսկ ինչ կը վերաբերի տերեւներուն, եթէ զանոնք քաշելու պարագային անջատուին պտուղէն, կը նշանակէ, որ պտուղը հասուն է:
Սխտոր
Ափին մէջ սխտորին գլուխը պէտք է ըլլայ բաւականին ծանր եւ ամուր կեղեւը պէտք է ըլլայ փայլուն, առանց բիծերու, իսկ պճեղները` առանց կանաչ ծիլերու:
Սեխ
Գնումի ատեն ընտրել ծանր եւ բուրաւէտ տեսակը. ասոնք ապահով փաստեր են անոր քաղցր եւ հիւթեղ ըլլալուն:
Որթատունկի Տերեւ
Որթատունկի տերեւները պէտք է ըլլան միջակ չափի եւ կարելի եղածին չափ կլոր: Փոքր եւ կտրտուած եզերքով տերեւները կը դժուարացնեն սարմա փաթթելու գործը: Մատներով շօշափելու ատեն տերեւները պէտք է ունենան թաւշեայ փափկութիւն մը:
Գարեջուրը Օգտագործելու
Հետաքրքրական Տարբերակներ
Գարեջուրը ալքոլ պարունակող խմիչքներու շարքին ամէնէն հիներէն կը համարուի: Տարբեր գոյնի եւ տարբեր համի այս խմիչքը շատ տարածուած է Եւրոպայի եւ յատկապէս Գերմանիոյ մէջ, ուր խնճոյքներու եւ տօնակատարութիւններու անփոխարինելի խմիչքը համարուած է:
Բացի խմելէ, գիտէ՞ք, որ կարելի է գարեջուրը օգտագործել մեր առօրեային մէջ որպէս`
Ոսկեղէնները Մաքրող: Շիշ մը գարեջուր պարպեցէք ձեր ոսկեայ զարդեղէններուն (օղ, ապարանջան, կախազարդ, մատանի…) վրայ. սպասեցէք առնուազն քառորդ ժամ, ապա զանոնք շփեցէք փափուկ լաթով մը: Ուշադի՛ր, զարդեղէնները պէտք չէ որ թանկարժէք քարեր պարունակեն:
***
Միսը Փափկացնող: Շիշ մը գարեջուր պարպեցէք ձեր համեմուած միսին վրայ եւ առնուազն 1-2 ժամ սպասեցէք նախքան եփելը: Գարեջուրը կը փափկացնէ միսին բնաթելերը եւ հաճելի համ կը փոխանցէ անոր:
***
Արատներ Մաքրող: Եթէ ձեր գորգին վրայ սուրճ կամ թէյ թափի, արատին վրայ գարեջուր թափեցէք, լաթով մը շփեցէք, ապա գաղջ ջուրով ցօղուեցէք եւ ձգեցէք, որ չորնայ:
***
Մազերը Սնանող: Ձեր մազերուն ծաւալ, առողջ տեսք եւ փայլք տալու համար կէս բաժակ գաղջ ջուրին աւելցուցէք 8 ապուրի դգալ գարեջուր: Ձեր մազերը շամփուէնով լուալէ ետք այդ խառնուրդով շփեցէք ձեր մազերը, քանի մը վայրկեան սպասեցէք, ապա ցօղուեցէք:
***
Փայտեայ Կահոյքը Վերակենդանացնող: Ժամանակի ընթացքին փայտեայ կահոյքը կը խամրի: Գարեջուրը քիչ մը տաքցուցէք, ապա լաթի կտորը գաղջ գարեջուրին մէջ թաթխելով` շփեցէք գունաթափած կահոյքը` նորի տեսք եւ փայլք տալու համար:
***
Պարարտացուցիչ: Գարեջուրին պարունակած թթխմորն ու բնական շաքարը գարեջուրը սքանչելի պարարտացուցիչի մը կը վերածեն: Ձեր տան բոյսերուն առողջ աճ ապահովելու համար զանոնք շաբաթը մէկ-երկու անգամ գարեջուրով ջրեցէք: Այո՛, առանց չափազանցելու, բոյսին շուրջը գարեջուր ցօղեցէք:
Արձանի Մը Պատմութիւնը
Վահագն Վիշապաքաղի Յուշարձանը
Վահագն Վիշապաքաղի արձանը իր 59 տարուան պատմութեան ընթացքին տեղափոխուած է երեք անգամ: Արձանը, որ Երեւան քաղաքի ամենայայտնի յուշարձաններէն մէկն է, կերտուած է 1964-ին, քանդակագործը Կարլեն Նուրիջանեանն է: Հայկական դիցաբանութեան պատերազմի, քաջութեան եւ յաղթանակի գերագոյն աստուած Վահագնի պղնձեայ 3,5 մեթրանոց արձանը 1969-ին տեղադրուած է նախկին Լենինի, այժմ` Մաշտոցի պողոտային վրայ:
1970-ականներու կէսերուն, որոշ ժամանակ մը արձանը գտնուած է «Մոսկուա» շարժապատկերի սրահին մօտ, Հայաստանի Նկարիչներու միութեան շէնքին հարեւանութեամբ, իսկ 1980-ականներուն` Էջմիածնի խճուղիին մօտ:
2004 թուականի դեկտեմբեր 19-ին արձանը գտած է իր վերջնական տեղը` Երեւան-Էջմիածին մայրուղիի կամուրջին մօտ:
Խոհագիր
Թահինով Եւ Ազատքեղով «Տիբ»
«Տիբ»-երը պաղ թանձրուկներ են, որոնք կը մատուցուին հում բանջարեղէններու, չիփսերու կամ խրթխրթան հացի կողքին:
Այսօրուան սիւնակով կը ներկայացնենք դիւրին եւ արագ պատրաստուող «տիբ» մը, որ շատ լաւ կը համադրուի նաեւ տապկուած սմբուկի, դդումի, ծաղկակաղամբի հետ:
Բաղադրութիւն
– 1 կապոց մանրուած ազատքեղ
– 1/3 գաւաթ թահին
– 1/3 գաւաթ ջուր
– 1 կիտրոնի հիւթ
– Աղ
Պատրաստութիւն
Փոս ամանի մը մէջ լեցնել թահինը եւ քիչ-քիչ ջուր աւելցնել ու խառնել մինչեւ միատարր թանձրուկ մը ստացուի:
Թանձրուկին աւելցնել աղն ու կիտրոնի հիւթը, կրկին խառնել եւ, վերջապէս, աւելցնել մանրուած ազատքեղը:
Ձեր պատրաստած «տիբ»-ը փոխադրեցէք ներկայանալի փոս ամանի մը մէջ եւ մատուցեցէք:
Շաբթուան Բանաստեղծութիւնը
Լճակ
Ինչո՞ւ ապշած ես, լըճա՛կ,
Ու չեն խայտար քո ալեակք,
Միթէ հալւոյդ մեջ անձկաւ
Գեղուհի՞ մը նայեցաւ:
Եւ կամ միթէ կը զմայլի՞ն
Ալեակդ երկնի կապոյտին,
Եւ այն ամպոց լուսափթիթ,
Որք նմանին փրփուրիդ:
Մելամաղձոտ լճա՛կ իմ,
Քեզ հետ ըլլանք մտերիմ,
Սիրեմ քեզի պէս ես ալ
Գրաւիլ, լռել ու խոկալ:
Որքան ունիս դու ալի`
Ճակատս այնքան խոկ ունի,
Որքան ունիս դու փրփուր,
Սիրտս այնքան խոց ունի բիւր:
Այլ եթէ գոգդ ալ թափին
Բոյլքն աստեղաց երկընքին,
Նըմանիլ չես կրնար դուն
Հոգւոյս` որ է բոց անհուն:
Հոդ աստղերը չե՛ն մեռնիր,
Ծաղիկներն հոդ չե՛ն թոռմիր,
Ամպերը չե՛ն թրջեր հոդ,
Երբ խաղաղ էք դու եւ օդ:
Լըճա՛կ, դո՛ւ ես թագուհիս,
Զի թ՛հովէ մ՛ալ խորշոմիս,
Դարձեալ խորքիդ մէջ խռով
Զիս կը պահես դողդղալով:
Շատերը զիս մերժեցին,
«Քնար մ՛ունի սոսկ» – ըսին.
Մին`«դողդոջ է, գոյն չունի» –
Միւսն ալ ըսաւ. – «Կը մեռնի՛»:
Ոչ ոք ըսաւ. – «Հէ՛ք տղայ,
Արդեօք ինչո՞ւ կը մըխայ,
Թերեւս ըլլայ գեղանի,
Թէ որ սիրեմ, չմեռնի»:
Ոչ ոք ըսաւ` – «Սա տղին
Պատռե՛նք սիրտը տրտմագին,
Նայինք ինչե՛ր գրուած կան…»
– Հոն հրդեհ կայ, ո՛չ մատեան:
Հոն կայ մոխի՛ր… յիշատա՛կ…
Ալեակքդ յուզի՛ն թող, լըճա՛կ,
Զի քու խորքիդ մեջ անձկաւ,
Յուսահատ մը նայեցաւ…
ՊԵՏՐՈՍ ԴՈՒՐԵԱՆ
Այսօր (20 մայիս 1851) Պետրոս Դուրեանի ծննդեան օրն է: «Ապրելու եւ սիրուելու իրաւունքով ծնուած բանաստեղծը միայն կեանքի «սեւ կաթը» ըմպեց, բայց երբեք չդաւաճանեց իր քնարին ու վեհ կոչմանը: Իր մեծ նախորդ Սայաթ Նովայի նման` «զայրացաւ», բայց երբեք չանիծեց:
Յ. ԹՈՒՄԱՆԵԱՆ
«Դուրեան ամէնէն պարզը եւ իր պարզութեան մէջ զարգացման ամէնէն վեհ բարձրութեանը հասնող, բուն ժողովրդային հանճարն է ըստ իս»:
Գ. ԶՕՀՐԱՊ
«Դուրեանի աշխարհում լճակ կայ, եւ ի՜նչ լճակ: Եթէ մի չար հրաշքով գոլորշիանան աշխարհի բոլոր լճակները, Դուրեանի «Լճակ»-ով կարելի է վերստեղծել դրանք: Նա մեզ իր օրինակով մտերմացրեց այդ «մելամաղձոտ» լճակին, ինչպէս նաեւ սովորեցրեց «գրաւիլ, լռել ու խոկալ»: Նա է մեր նոր քնարերգութեան առաջին մեծը եւ միշտ էլ կը մնայ վերջինի կողքին, որովհետեւ նա չի հնանում, ինչպէս որ չեն հնանում ժպիտն ու հառաչը, ծիծաղն ու հեծկլտոցը»:
Պ. ՍԵՒԱԿ